Je hebt dat wel eens. Zo’n dag dat je met het hele team retedruk bent geweest maar aan het eind van de dag de idee hebt, tsjonge, alleen maar bezig geweest met gedoe en gezeik en de scherven bij elkaar te rapen.
Fantasie: levendig. Juffrouw Kleine had het al in de 1e klas van de lagere school goed in de smiezen. De vorige column was volledig uit de duim gezogen. Nepnieuws travels fast en gaat wellicht een eigen leven leiden. In ieder geval heb ik genoeg verzoeken mogen ontvangen voor bronvermelding etc.
Dagelijks staan apotheekmedewerkers met klotsende oksels aan de balie om de LPG schade te beperken. Per 1 januari 2019 verdwijnt daarom de aanspraak op merkgeneesmiddelen uit de basisverzekering. Dat is het nieuwste plan nu de herijking van het GVS toch niet doorgaat.
Heeft u wel eens doorgerekend hoeveel euri u meebetaalt aan de behandeling van uw clienten? De LPG is een bizar fenomeen. Het moet maar wederom gezegd worden dat de declaratiestructuur voor apotheekhoudend Nederland een gotspe is.
Seksistische opmerkingen in de apotheek. Okay, denk je dan. Moet dat kunnen van klanten, moet je je dat als assistente laten welgevallen of zeg je er wat van?
Heb geen idee waar wij eind van het jaar staan. Wordt het een jaar vol veranderingen of blijft uiteindelijk toch veel bij het oude? Welke draai gaan u en ik geven aan 2018?
Het wordt (nog) geen necrologie deze column maar de blijdschap is ver te zoeken. De verschraling van de zorg zet gewoon door. In de herhaling: Kleiner Mann, was nun?
Dat is mijn take-home-message na een vakantie vorige maand in het Himalaya koninkrijk Bhutan. De Lord of Compassion is er de meest vereerde Boeddha verschijningsvorm.
De verkiezingen liggen al geruime tijd achter ons. Je wordt gepaaid met de belofte dat er iets in positieve zin aan het eigen risico wordt gedaan. And see what’s happening zes maanden later.
