Soms krijg je nieuwe cliënten binnen en dan vraag je je echt af welke (para)medici naar dat dossier hebben gekeken.
Natuurlijk laten ook wij steken vallen maar 2 keer 6 tabletten Xarelto 2,5 mg sinds een eeuwigheid, tussendoor andere DOAC’s, daar mag je toch wel een heel groot vraagteken bij zetten. Vervolgens ga je de vorige en huidige zorgverleners bellen. Twee huisartsen, een longarts en een apotheker. En je raadt het al. Iedereen wijst naar elkaar. Niemand weet wat en hoezo. Ook de patiënt niet. Uiteindelijk heb ik er met de longarts een klap op gegeven. Ben je wel tig telefoontjes verder.
Het CBG heeft laten weten dat je allopurinol in geringe hoeveelheden, per maand, dient af te leveren. Is dat dan 3 keer een receptregel of 3 keer werk tegen 1 receptregelvergoeding. Kop um zelf maar in. Die CBG tip kun je loslaten op zoveel verschillende middelen, van nitraten tot diuretica en antimycotica tot medicatie tegen hartritmestoornissen. Wordt het niet eens de hoogste tijd dat de gehele ambtelijke top het veld ruimt. De minister is al weg. Het medicijndossier verdient een degelijk beleid en is niet geholpen met ambtenarren, let op de spelling, die de tekorten afdoen als een wereldwijd probleem. Leer er maar mee leven.
Een 87-jarige dame wil graag advies over haar medicatie en zelfzorgmiddelen. Appeltje eitje in haar geval. Bij het weggaan vouwt ze haar handen. Ik ben u zo dankbaar dat ik dit met u kan bespreken. Graag gedaan mevrouw.
Heftige discussie aan de balie over een aangebroken doosje tussen assistente en klant. De klant is not amused dat hij een aangebroken doosje heeft ontvangen dat is aangevuld met stripjes tot een vol doosje. FF tegenaan gaan bemoeien. Meneer is particulier verzekerd, betaalt alles cash en wil alleen verzegelde doosjes. Na wat deescalatie, hij is ook al bij de vorige apotheek weggelopen, ging hij heen in vrede. Het is wat het is. Laat maar.
We zijn leuk bezig met het FTO. Meer afspraken maken en de neuzen van alle apothekers en huisartsen dezelfde kant uit. Wordt een dingetje maar niks doen is geen optie. Tot mijn verbazing komt een huisarts met de idee dat apothekers wellicht voortaan maar bloeddruk moeten gaan meten. De geesten moesten maar eens rijp worden gemaakt. Zijn woorden, niet de mijne. De reguliere controle, dat konden de apotheken net zo goed. Misschien wel beter. Er kwam totaal geen gesputter van welke arts dan ook. . Toen ik vervolgens liet weten dat apothekers in andere landen een beperkte voorschrijfbevoegdheid hadden bleken ze ook daar open voor te staan. Why not, de huisartsen hebben het druk genoeg. Dat wilden ze best delegeren. Zelfs de diagnose op recept was opeens bespreekbaar. Zij de aandoening, wij de medicatie. Dat zal nog wel even duren maar ik viel bijna van mijn stoel.
Zoals je inmiddels weet ben ik niet pro HKZ, zachtjes uitgedrukt. Dat wordt met het jaar erger. Laatst vernam ik dat een gerenommeerd onafhankelijk geneesmiddel instituut het ISO certificaat eruit gedonderd heeft. Diende geen enkel doel behalve geld over de balk gooien. Zelf heb ik dit jaar knallende ruzie gehad met de branchedeskundige, lees apotheker. Heb mij nog net weten te beheersen, na tussenkomst van de lead-auditor, en haar niet buiten de deur gewipt. Bij een andere collega is ze ook niet meer welkom. Werkt voor een ketenclub en krijgt alles op een presenteerblaadje. Komt dan hier vertellen dat het anders moet. Donder op zeg.
Dien je vervolgens een klacht in bij de auditorganisatie. Inmiddels drie maanden verder, niks teruggehoord. Dat moet dan hier een audit uitvoeren, en onze klachtenregistratie inzien?
De enige reden dat de HKZ in de zorgcontracten staat is dat de KNMP het omarmt heeft. Beste Aris, gooi die hele mikmak er direct uit. Kost handenvol tijd en geld, levert totaal niks op, papierwinkel voor de auditclub waar verder niemand maar dan ook niemand ooit wat mee doet. Ik pas ervoor om nog langer dan nu al 18 jaar voor jan-met-de-korte-achternaam nutteloze prospectieve risico inventarisaties of jaarplannen en jaarverslagen te maken. Alleen om een auditor te plezieren. Kan mijn tijd wel beter besteden. PDCA? HKZ gepland – gedaan – gecheckt – afgeschoten.
Een cliente kwam na 50 jaar afscheid nemen. Ze woonde al jaren 10 km verderop maar ja. De huisarts vond de afstand te ver, maar de apotheek wilde ze niet kwijt. En nu dus toch. Merci voor de Merci.
Een notoire zeurpiet heb ik de deur uitgejaagd. Althans ze was boos op mij. Lantus preferent en ze eiste Abasaglar. Dat had ze ooit eerder gehad. Lantus trouwens ook. Medische noodzaak? Zeg nou zelf. Ze was klaar met me. Dat was geheel wederzijds. Zo'n type dat naar eigen zeggen overal allergisch voor is. Jaja. Alles moet merk X zijn en toen X uit de handel was bleek Y ook goed. Doei.
Tot slot nog weer een andere dame die wel heel blij met me was. Net weggelopen bij haar vorige apotheek struikelt ze hier voor de deur over haar eigen hond. Hevig bloedende hoofdwond werd door mij verzorgd, naar huisarts gereden in ander dorp. Tetanus erin, bleek ook nog hersenschudding. Aangename kennismaking zei ze onderweg, dat u dat allemaal voor mij over heeft. Graag gedaan.
De volgende in ons rijtje is (ex)-klanten is Greetje Kauffeld: Chicago
Carlo Schneider
Laren Nh
info@apotheekkennisbank.nl